Існуюць разнастайныя формы выхавання ў дзяцей патрыятычных пачуццяў. Гэта гутаркі аб Радзіме, аб родным аграгарадку, аб прыродзе роднага краю, чытанне дзіцячых кніг на патрыятычныя тэмы і дзіцячы фальклор рэгіёну у якім мы жывем, і, вядома, Ваш асабісты прыклад, як бацькоў. . Ужо ў дашкольным узросце дзіця павінна ведаць, у якой краіне ён жыве, чым яна адрозніваецца ад іншых краін. Трэба як мага больш распавядаць дзецям пра горад, пра вёску, дзе яны жывуць; выхоўваць пачуццё гонару за сваю малую радзіму. Прывучаць дзяцей беражліва ставіцца да таго, што створана бабулямі, дзядулямі, мамамі і татамі.
Праз вывучэнне гісторыі і традыцый продкаў, у дзяцей выхоўваецца гонар і павага да роднай зямлі. Важная роля тут належыць казкам, якія перадаюцца ад пакалення да пакалення і вучаць дабру, дружбе, узаемадапамозе і працавітасці. Самабытны народны фальклор-выдатны матэрыял, які фарміруе любоў да Радзімы і патрыятычнае развіццё дзяцей.
Для раскрыцця той ці іншай тэмы лепш за ўсё выкарыстоўваць працэс гульні. Напрыклад, дзецям вельмі цікава будзе гуляць у "падарожжы", падчас якіх яны змогуць даведацца нешта новае аб малой ці вялікай радзіме, іншых краінах. Адно з праяўленняў патрыятызму – любоў да прыроды. Яна вызначаецца беражлівым стаўленнем да яе, выяўляецца ў элементарнай клопаце пра жывёл, у даступнай працы па вырошчванні раслін. Вялікае значэнне маюць прагулкі ў лес, на рэчку, у поле. Яны даюць магчымасць пазнаёміць дзяцей з некаторымі правіламі беражлівых адносін да прыроды. Пры азнаямленні з прыродай роднай краіны акцэнт робіцца на яе прыгажосць і разнастайнасць, на яе асаблівасці. Яркія ўражанні аб роднай прыродзе, пра гісторыю роднага краю, атрыманыя ў дзяцінстве, нярэдка застаюцца ў памяці чалавека на ўсё жыццё і фарміруюць у дзіцяці такія рысы характару, якія дапамогуць яму стаць патрыётам і грамадзянінам сваёй краіны.